I.
Jezus is volgens Het Urantia Boek rond het middaguur op 21 augustus van het jaar 7 BC geboren. Omdat het jaar nul, aldus het boek, nooit bestaan heeft was hij op het moment van de kruisiging ( in april AD 30 ) dus 35 jaar oud. De geestelijke auteurs van het vierde deel van Het Urantia Boek ( de Middenwezens, zie verhandeling 77 van het boek ) beschrijven dat de meester bij de kruisiging het leven zou hebben gelaten.
Ondergetekende echter lijkt een ander scenario meer waarschijnlijk : dat Jezus de kruisiging heeft overleefd, en uiteindelijk in Kashmir op zeer hoge leeftijd ( 112 ) het leven heeft gelaten. Een verklaring van de Indiase leraar Osho ( 1931 - 1990 ) was voor mij in die zin bepalend om er een andere mening op na te houden dan wordt neergezet in Het Urantia Boek ( HUB ).
Wie het verhaal van de jonge Jezus in HUB bestudeert merkt op dat enkele zaken in zijn leven ook wijzen in een richting die iets anders suggereert dan dat hij in AD 30 zou zijn gestorven. Zo maakte Jezus op 23 jarige leeftijd ( in AD 17 ) tijdens een verblijf van vier maanden in Damascus al studie van de taal die Gonod sprak. Gonod was een Indiase koopman die hij in AD 22 ontmoette, en die hem inhuurde als huisleraar voor zijn tienerzoon Ganid.
Volgens HUB zou Jezus ruim anderhalf jaar in dienst zijn geweest bij de rijke zakenman Gonod, die met zijn zoon op weg was naar Rome, tot eind van het jaar AD 23.
II.
De zogenaamde 'annunciatie', de aankondiging van de engel Gabriel aan Maria dat ze te zijner tijd een bijzonder kind zou baren speelde zich half november BC 8 af :
'Aan u, Maria, breng ik een blijde boodschap nu ik u aankondig dat de conceptie die in u heeft plaatsgevonden door de hemel is verordineerd en dat ge te zijner tijd moeder zult worden van een zoon; ge zult hem Joshua noemen, en hij zal het koninkrijk der hemelen inluiden op aarde en onder de mensen.'
Het boek suggereert dat Jezus als geestkracht met zijn 'leven in het vlees' op deze planeet een zevenvoudige stage zou volbrengen. De zeven levens speelden zich - aldus HUB - over een periode van ongeveer een miljard jaar af.
Zes levens speelden zich volgens HUB 'in het geestelijke' af. Jezus zou bijvoorbeeld in een van deze levens als lid van de Orde der Melchizedeks hebben opgetreden. De Melchizedeks zijn ook in HUB frequent aan het woord, en - leuk om te weten - als orde in de Grote Hierarchie die in HUB wordt uiteengezet staan de Melchizedeks halverwege God en de sterfelijke mens.
Tweeduizend jaar voor de geboorte van Jezus incarneerde een lid van de Orde der Melchizedeks op aarde om de intentie achter de komst van een Materiele Zoon en Dochter - een andere naam voor Adam en Eva - nieuw leven in te blazen.
III.
Als 'babyboomer' heb ik nooit veel gehad met de kerk, maar toen in 1975 de bus op weg naar een kibboets in de Jordaan vallei richting Tiberias langzaam een heuvel optrok, waardoor het Meer van Galilea zichtbaar werd, was dit toch een kippevel moment. Daar had hij dus gelopen, daar had hij gepredikt.
Vermoedelijk ook, realiseer ik me nu met terugwerkende kracht, reed op dat moment de bus in de buurt van Nazareth, het dorp waar hij leefde, nadat hij en zijn ouders terugkeerden uit Egypte, waar ze enige jaren doorbrachten, nadat ze in het najaar van het jaar 6 BC uit Betlehem vluchtten voor de moordlustige koning Herodes.
Een van de intrigerende stukjes informatie rondom de naderende geboorte van Jezus in HUB is dat - vanuit de geestelijke wereld - deze zorgvuldig werd voorbereid, ook in termen van het zoeken naar geschikte ouders.
Merk ook op dat de dag van de geboorte - 21 augustus - zich juist bevindt op de grens tussen 232 ( 1/1 - 20/8 ) en 133 jaardagen. Ook in de graancirkels zijn frequent dit soort elegante associaties geweven, waarin met name de getallen 3, 7, 12 en hun veelvouden en combinaties ( verhandeling 36, de Levendragers ) een rol spelen.
IV.
Een van de bijzondere incidenten in het leven van de jonge Jezus was een confrontatie met zijn vader terwijl ze samen , het was mei AD 5, op zakenreis waren in de stad Skytopolis, die deel uitmaakte van de Griekse Dekapolis. Juist in de tijd werden de jaarlijkse sportieve spelen tussen de diverse steden gehouden, waarover de jongen - tien jaar toen - erg enthousiast raakte. Vader Jozef echter vond dat zijn zoon veel te sterk afweek van de Joodse 'visie' die inhield dat dergelijke spelen teveel de nadruk legden op 'het ego'.
Het boek beschrijft dit als volgt : 'De enige keer dat Jezus zijn vader ooit boos op hem zag, was die avond in hun kamer in de herberg, toen de jongen in de loop van hun gesprek de Joodse gedachtengang zo geheel uit het oog verloor, dat hij voorstelde om terug te gaan naar huis en te gaan werken aan het bouwen van een amfitheater in Nazaret.'
In het volgende jaar (AD 6) begon 'hij regelmatig te werken in de timmermanswerkplaats thuis en het werd hem toegestaan zijn verdiensten zelf te beheren, een zeer ongewone regeling in een Joodse familie'.
Dit jaar kende hij perioden van onzekerheid, zelfs van daadwerkelijke twijfel over de natuur van zijn missie. Zijn menselijke bewustzijn dat zich op natuurlijke wijze ontwikkelde, begreep nog niet ten volle de werkelijkheid van zijn tweeledige natuur.
V.
AD 7 was het jaar waarin - begin april - het verhaal zich ontspon over de twaalfjarige jongen die kennis maakte met de hoofdstad, en aan het eind van het Paasfeest voortvarend in gesprek ging met schriftgeleerden over religieuze zaken.
Een citaat dat voorafgaat aan de beschrijving van deze bijzondere gebeurtenis zegt iets over de relatie die de jongen met zijn ouders had, en ook Maria en Jozef hadden met elkaar. Blijkbaar hadden noch Jozef noch Jezus Maria iets verteld over de botsing in Skytopolis bijna twee jaar eerder. Aldus meldt verhandeling 125 :
'Maria begreep maar niet waarom noch Jozef, noch Jezus wilden spreken over Skytopolis. Zij wist niets van hun geschil van het vorige jaar, want zij hadden haar dit voorval nooit verteld.'
Ook intrigerend over dit deel van het jonge leven is dat het boek de reden beschrijft hoe het kon dat de ouders al een flinke wandeling achter de rug hadden - ze waren inmiddels in Jericho - voordat ze bemerkten dat hun zoon spoorloos was.
Op de heenreis vanaf Nazareth had de jongen meegelopen met de vrouwengroep, de mannen en vrouwen liepen gescheiden, en leidde hij de ezel waarop zijn moeder zat. Op de terugweg nam Jozef aan dat zijn zoon weer koos om met de vrouwen te lopen.
Omgekeerd dacht Maria dat haar zoon dit keer ervoor koos om met de mannen mee te lopen, aangezien hij nu een 'zoon der wet' was.
VI
Het verhaal van Jezus' 'heldendaden te midden van de wijze mannen in de tempel te Jeruzalem was strelend voor heel Nazaret, vooral voor zijn vroegere leraren aan de synagogeschool'.
'Hij was een goed jukmaker geworden en kon goed werken met zowel canvas als leer. Hij ontwikkelde zich ook snel tot een vakkundig timmerman en meubelmaker'. Die zomer maakte hij vele tochten naar de top van de heuvel ten noordwesten van Nazaret om daar te bidden en na te denken.
Hij ging door met het volgen van gevorderde cursussen onder leiding van de leraren van de synagoge, en hij ging ook door met het onderwijs thuis aan zijn broers en zusjes, wanneer zij daarvoor de juiste leeftijd hadden bereikt.
In het begin van dit jaar trof Jozef maatregelen om het inkomen uit zijn bezittingen opzij te leggen zodat daarmee de lange studie van Jezus in Jeruzalem betaald zou kunnen worden, daar Jezus volgens plan in augustus van het volgende jaar, als hij vijftien jaar zou zijn, naar Jeruzalem zou gaan.
De verbeterde financiële toestand van het gezin in Nazaret was in hun huis aan vele dingen te zien, vooral aan het grotere aantal plankjes die gebruikt werden als leien waarop met houtskool werd geschreven. Jezus mocht ook zijn muzieklessen hervatten: spelen op de harp vond hij heerlijk.
VII
Op dinsdag 25 september AD 8 - juist op het moment dat de vooruitzichten goed waren en de toekomst er rooskleurig uitzag, velde een ogenschijnlijk wrede hand het hoofd van de huishouding in Nazaret: de huiselijke aangelegenheden raakten ontwricht en alle plannen voor Jezus en zijn toekomstige opvoeding vielen in duigen.
Eén groot probleem en voorziene moeilijkheid in zijn leven was althans op tragische wijze opgelost — er werd nu niet meer van hem verwacht dat hij naar Jeruzalem zou gaan om bij de rabbi’s te studeren. Het bleef altijd waar dat Jezus ‘aan niemands voeten zat.’ Hij was steeds bereid om van iedereen te leren, zelfs van het eenvoudigste kleine kind, maar nooit heeft hij aan menselijke bronnen zijn autoriteit ontleend om waarheid te onderwijzen.
Wordt vervolgd ..